Doodgewoon maar zo onbeschrijflijk bijzonder. Om te wassen, om te gebruiken. Water zit in onze genetische innerlijke verhoudingen. Meestal is water zacht, omarmd ons, verfrist ons, loutert ons, geeft ons een kick. Zorgt ervoor dat we weer mooi voor de dag kunnen komen. Water zorgt dat we kunnen blijven leven.
Water is meestal stil, sereen, geeft veel rust en lacht naar ons op elk moment van de dag. Je mag water vastpakken, opvangen, mee naar huis nemen, in de koelkast zetten, via een beekje laten voortkabbelen. Of opdrinken. Of hoe dan te gebruiken.
Water is op zijn mooist als je haar met rust laat en haar laat stralen in de zon, onaangetast. Water zorgt voor leven en blijft leven en de meest veranderlijke vormen.
Water is net als een X-ray. Water weet alles van ons want het zit in ons in alle vezels van ons lichaam. Er zitten ontelbare microscopische levensvormen in elke druppel water die allen samen, maar ook apart slim genoeg zijn om te overleven. Zich aan te passen aan het beslissende moment, bijvoorbeeld als we haar op kooktemperatuur brengen. Water speelt met iedereen in een vele mooie nostalgische herinneringen. Water laat het leven toe zowel onder- als boven water. Water kan ook haatdragend zijn en verandert op zulke momenten in boze orkanen die de wereld kunnen veranderen en de zeeën woest en onbevaarbaar maken.
Water kan in ijselijke vorm ons keihard doen verstarren en zelfs de Titanic doen vergaan.
Water is ook een gewild model voor fotografie. Vooral als water in “druppelvorm” wordt vastgelegd.
Tja Jacco, ook nu weer is het je gelukt om de impact van een druppel water pittoresk en mooi vast te leggen. Deze druppel raast naar beneden met de kracht van een welkome denderende komeet inclusief krachtenveld. Op zoek naar zijn familie in een plas, een kopje of meertje. Water is een grote familie zonder discriminatie. Hij neemt alle soortgenoten en ook alle anderen die zich bij haar willen voegen, graag op in haar familie.
Dit water (foto) zegt hallo tegen de neerdalende druppel levenselixer, als een lang gemist familielid. Water ontfermt zich over deze verloren druppel door plaats te maken aan het schijnbare stille wateroppervlak. Water gaat graag opzij om dan weer de rijen te sluiten. De druppel wordt na aanraking een geheel met zijn familie, omarmd onsterfelijk.
Ik zeg in het vervolg, hallo water, stille kracht.
Tekst: Han Tummers
Foto: Jacco Bezuijen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten