Door de foto van Jacco over koeienbeesten moet ik weer terugdenken aan een voorval bij de politie! De koeien destijds zijn te betitelen als ondeugend maar ook dolkomisch in hun wezen. Ze renden eigenwijs over of door de afrastering en dan moest in het midden van de nacht de politie opdraven (Yippieyayee) om eventuele ongelukken in het verkeer met die koeienbeesten te voorkomen. Het gras buiten de eigen wei is altijd groener zullen we maar zeggen. Maar opletten door deze grazige soort is er niet bij. Daarom hebben tal van boeren schrikdraden –in de vorm van groene paddenstoelen- gemaakt aan de afrasteringdraden. Maar ja alles gaat een keer kapot of wordt gestolen. Dus geregeld zijn wij van de politie, de cowboys zonder paard, achter de koeien aangerend. Vaak gepaard gaand met hilarische taferelen en onverwachte wendingen om geurige koeienflatten te ontwijken.
Een keer tijdens een wandeltocht in het Mergelland moet ik plots aan een voorval van mogelijke dierkwelling denken. Ergens in de Bermuda triangel tussen Epen - Slenaken - Eperheide word ik tijdens mijn dienst geroepen bij een zieke schuchtere koe. Een onvolwassen koebeest dus een pink of een vaars, weet ik mij nog te herinneren. Dit schichtige koebeestje loopt in een weiland met meerdere andere familiegenoten. Alleen zij knijpt er altijd tussenuit en is niet in te vangen. De boer weet dan ook niet te vertellen waarom. Omdat ook dit weiland grenst aan de openbare ruimte zijn wandelaars erbij uitgekomen en zien dat het dier pijn moet hebben aan zijn hoofd.
De koe wordt aangewezen door de toeristen en dan zie ik pas dat deze koe een soort halster van touw omhad. Dit halster heeft ie van jongs af aan omgehad. Achter in zijn nek en op de neusbrug heeft het touw zich als het ware ingevreten in het vlees. Dat moet al zijn hele prille leven pijn gedaan hebben in steeds ergere mate. Dus een eventuele ruk of een trek aan zijn halster, dat kan de koe uit angst voor pijn niet hebben. Vandaar zijn terugtrekkend karakter Uiteindelijk na invangen wordt een dokter erbij gehaald en kan het halstertouw eraf gesneden worden. Een melange van bloed, pus en rottend touw wordt verwijderd. Dit touw heeft diepe wonden aan nek en neus achtergelaten. Het ziet er vies en goor uit. Een wonderzalfmiddel heeft de gezondheidstoestand toen heel snel positief veranderd. Bij een nacontrole blijken de wonden wonderbaarlijk te zijn genezen EN blijkt ook nog eens dat het diertje is genezen van zijn angsten! In onze ogen is de boer niet verkeerd bezig geweest. Alleen een kwestie van verstoppertje spelen door deze koe heeft hem zelf parten gespeeld. De overige koeien hebben nergens last van en de verzorging is in orde. We hoeven geen nacontroles meer te doen.
Tekst: Han Tummers
Foto: Jacco Bezuijen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten