Daar lig je dan. Uitgeblust, uitgeteld en niet meer te
repareren of in oude glans te herstellen. Met je metgezel steeds aan je zijde heb
je vele jaren trouwe dienst bewezen voor iedereen die maar het lef heeft gehad
om in je blikveld te durven komen. Want jij en slechts alleen jij kunt bewegende
beelden subliem vastleggen. Dat is je gave. Jij kunt dat. De bedienaar en
metgezel moet veel leren, uitproberen, nuances ontdekken en uiteindelijk samen met
jou een prachtig resultaat neerzetten dat tot in de eeuwigheid digitaal kan
blijven voortbestaan. Jij helpt niemand. Je bent onbaatzuchtig en geeft kansen
weg om anderen te laten leren. Daar sta je open voor, zo ben je nu eenmaal,
gewillig. Net als een gitaar. De bedienaar bepaalt de prachtige klanken en in
jouw geval de pittoreske shoots.
Je metgezel heeft een innige band met je opgebouwd. Hij
houdt je vast in zijn handen en draagt je overal heen. Hij heeft een soort
mitella gemaakt dat hij om zijn hals draagt. Hij zorgt dat je niet nat wordt.
In een leren pak wordt je gehuld, opdat je het niet koud zal krijgen. Van de
andere kant heb je hem veel geleerd, vooral de momenten.
Ook heeft je metgezel jouw altijd gevoed. Je levens elixer
bestaat uit batterijen waarvoor je niet allergisch bent en waardoor je krachtig
kunt inspelen op het moment van afdrukken. Dan neem jij de pracht in je op,
levensecht maar wel digitaal.
Samen hebben jullie door diepe dalen en hoge bergen gelopen.
De maan, de zon de seizoenen zijn getuigen.
Jij bent altijd onoverwinnelijk en een fantastische
ontwerper van nieuwe- en oude zaken geweest.
Maar ook jij hebt last van de tand des tijds. Je hebt je
einddatum bereikt. Je metalen oogleden zijn gesloten om nooit meer open te
gaan. Je metgezel gunt jou dit laatste momentum, natuurlijk maar wel digitaal.
Pentax, bedankt dat je een trouwe vriend wilde zijn, tijdens
onze tochten en de fijne tijd samen. Jij bent de enige jager soort die schiet
zonder dat er slachtoffers vallen,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten