zondag 9 november 2014

De zon gaat met reces




De laatste stuiptrekkingen van de warme herfstzon in Barendrecht. De aarde draait meer en meer naar het donker. Overdag komt er in deze herfst in dit najaar toch nog een onverwachte weldadige portie gele glans. Behaaglijk voor ons mensen. De natuur is danig in de war. Moet de groei- en bloeispurt ingezet worden of gaat zij uitrusten! Bedenkelijk alweer. Gisteren en ook vandaag alweer. Ik zie geen vogels, zijn ze uitgevlogen naar warmere oorden? De atmosfeer is nog als rustig te betitelen. Begeleid door een behaaglijke temperatuur wordt iedereen en alles op zijn verkeerde been gezet. Mens en natuur. De oogst is binnen gehaald. Er is geen ontkomen meer aan de naderende donkere dagen. Om 18.45 uur is het al pikdonker. De wolken pakken zich samen op een hoop, aangedreven door de strenge wind. De kosmos bemoeit zich met dit tafereel. De zon draait steeds verder af van ons plekkie op de globe. Fraai is dat want ook de aarde went zich af. Buien, regen, sneeuw en lage temperaturen zijn in aantocht. Gaat dit overal op aarde zo? Nee, er zijn continenten die nu van de eeuwige zomer gaan genieten. Oneerlijke verdeling? Dat zou zomaar kunnen. Zonsondergangen zijn altijd een PP = pittoresk panorama. De gele gloed verandert van geel, naar roze naar grauw geaccentueerd door de samen geraapte wolken van dat moment. De maan drijft alle licht behalve zijn eigen, weg en opzij.
Niet iedereen is het eens met het ontbreken van de zon. In Barendrecht loopt iemand op een levensbrug. De verbinding naar de zon. In zijn handen heeft hij een touw om de zon deze kant op te trekken. Zo “schijnt” het te kunnen zijn. In zijn handen zou ook een fotocamera vastgehouden kunnen zijn.

Mooi dat de zon de contouren van de levensbrug weerkaatst op het water, dubbel oogstrelend genot.
Dan wordt het nacht zoals iedere nacht, de aarde draait onderwijl verder af en staat zijn plek af. Is dit eerlijk, ja maar ook blue dom. Zou de zon morgen vanzelfsprekend weer opkomen. Of laat zij ons vanaf nu in de steek.

Tekst: Han Tummers 
Foto :  Jacco Bezuijen 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten