zondag 9 november 2014

Eenden

Identiek deze liefelijke water ringen op de foto als - eerder omschreven - in het druppelverhaal van Jacco. Het lijkt net of jij, grijze eend, pardoes vanuit de delfts blauwe hemel in het water bent gesprongen. Sereniteit alom. Het water heeft je erkend en opgenomen als familielid. Deze waterbron is riant gelegen in een plas of een meertje. De zon schijnt recht door het groene bladerdak van diverse standvastige bomen. De zon geeft leven en plezier door in de fraaie schitteringen in het water. De oppervlakte waterringen van dit meertje of plas zijn doordrenkt van een mooie groene heldere teint. De oneffenheden in het water zijn gemarkeerd met mooie grijze boogvormige tinten.

Ik zal niet raar opkijken als de modetrend van het volgend jaar groen, grijzig- bruinig gaat worden.
Wanneer iedereen zijn of haar ogen de kost geeft in de natuur en kijkt en moois, pracht en praal wil zien, dan is dit eenvoudigweg voorstelbaar. Je ziet zoveel verschillende pasteltinten in de natuur waar dan ook dat, bijkans iedereen een mode designer zou kunnen worden. Alleen dat aan elkaar naaien van stoffen en patronen vergt een inzet die we alleen maar kennen uit arme loon landen met een fanatische inzet op crepeer sterkte van de willekeurige gedrongen werknemers. Doch dit terzijde. Ik glijd alweer af van de fotovisie van Jacco Pentax.

Ik vind het wel vreemd dat jij, Mannetjes Eend, extravagant uitgedost over het water glijdt zonder denkbare inspanning. Je oogt zo rustig maar dit is allemaal schijn. Onder water trappel jij als een razende om vooruit te komen. Jouw mimiek is stoer gelijk als een ketting rokende cowboy op de desolate prairie in the wild wild west. Extravaganza dan. Jij als mannetjes eend bent een en al make up. Je oogt furieus onaantastbaar, mooi, pretty. Een hunk of hulk in de dop. Of een batman met onheilspellend referentiekader. Een Make up artiest pur sang maar dan wel zonder een greintje, oogschaduw, in jouw vrijwillig gekozen lipstick jungle. Ik moet het dan ook toegeven dat, mannetjes eenden veel mooier zijn dan hun grauwe onderdanige vrouwtjes eenden. Dat is nu eenmaal zo.

Dan jouw Markies de Sade vertoningen on public. Als 6-en in je hoofd komt dan kijk je nergens meer naar om. Voor buitenstaanders is jouw drive afstotelijk. Ik moet wel toegeven dat in sommige culturen de mens wat deze 6-uele escapades betreft veel overeenkomsten vertoont met jouw hanige gangbang gedrag. Dat siert je niet rubber Duck. Dat zou toch met een nuance van tederheid moeten kunnen omarmen. Misschien kom je daar nog wel eens achter, hoop ik voor jou en je soortgenoten. Voorlopig blijft dit aspect een perverse bezigheid, een misselijk makende kick. Waar jij dapper steeds aan meedoet. Dat is kennelijk bij jou genetisch bepaald net zoals zo vele ondingen bij andere diersoorten!

Je oogt lief maar je priemende ogen hebben alles in je leefomgeving in de gaten. Jouw ogen lijken wel gele laser ogen. Een fraai accent in je sierlijke voorkomendheid. Duck ik wens je veel levensvreugde en respect voor anderen toe. Dat oogt de foto van Jacco ooit nog eens als een teder, liefelijk tafereel. Hoop doet leven. Toch!

Tekst: Han Tummers
Foto: Jacco Bezuijen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten