Sonny ligt in de aanslag. Een prachtig donker vliegend mechanisch
aangedreven silhouet tekent zichtbaar af tegen de horizon.
Alsof een bij kan en mag landen op een geelsappige stralende
volrijpe zonnebloem vol met de grootste rijkdom op aarde, nectar. Niet zozeer
de nectar maar het principe van bij–vangst, de te verspreiden bloembloesem de
ultieme bezorger van nieuw leven in de flora- en daardoor ook in de
faunawereld. Klevend aan de haartjes van de nectar snuivers en daardoor
wereldwijd verspreid als een perpetuum mobile.
Het lijkt alsof zicht, wind en weerstanden worden op gepaste
afstand gehouden door ontluikend groen aan zware takken van gezonde loofbomen.
Zonder bijen geen leven op aarde… dit is sowieso genetisch en erfelijk bepaald
sinds het begin van leven.
Helaas zijn deze gedachten abuis. Het is geen bij op de foto
noch een sappige zonnebloem. Het is de zon die de aarde verkent op
luchtbewegingen dit keer. Mechanische luchtbewegingen van vliegtuigen. Dat is
op de dag van vandaag geen sinecure meer.
Mechanische fouten zijn de uitzondering op de regel. Hardvochtige
mensenhanden van een zieke geest hebben beoogd en doorgevoerd dat een liefelijk
humaan vliegtuig tegen een bergtop is vernietigd inclusief alle dierbare
inzittenden. Niemand heeft de afschuwelijke ramp overleefd.
De foto brengt mij terug in herinnering aan het neergehaalde
vliegtuig boven de Oekraïne. Men is nog steeds aan het zoeken naar sporen van
overledenen. De oorzaak –mechanische schietbewegingen met zware explosieven -
is breed uitgemeten in de media. Een forensisch expert heeft zijn mond voorbij
gepraat. En is ontslagen door de Minister omdat hij de vermoedelijke oorzaak
heeft durven te noemen, die iedereen al tijden weet en kent.
Een axioma, lees een aanname, nog steeds terwijl het bewijs
meer en meer stapelt. De ongelukkige verbale actie van deze expert wordt
politiek als incorrect beschouwd. De gevolgen voor hem zijn funest.
Het slecht en alleen toegestaan om de daders THUGS te noemen
en breed uit te meten in Europa door een Nederlandse politicus. Het brengt mij
in herinnering terug naar de ramp met de MH17. Ook toen hebben zaken onbewust
en gevoelsmatig fout uitgepakt.
Ik heb er destijds iets over geschreven.
1 minuut
Dan koerst de zilveren
Australische vogel richting Eindhoven op de afgekondigde dag van nationale
rouw. Hij landt en wordt ontvangen met de hoogst mogelijke aanwezigheid van
overheid, militairen en familie.
De landingsbaan is
aangedikt met een laag van respect. De motoren worden stationair draaiende
houden tot klokslag 16.00 uur. The Last Post klinkt uit een schallende trompet
en bezorgt heel Nederland de koudste rillingen ooit. Militairen lopen in gelid
in de buik van deze ijzeren vogel.
Ouderen, kinderen en
families komen terug van wat hun vakantie had moeten zijn. Zij hadden zulke
mooie vooruitzichten. Hun dromen, leven en toekomst werden abrupt beëindigd
door een raket.
16.00 uur, ook mijn
vakantie begint. Voor mijn gevoel op dat moment bijna een macabere
vergelijking.
De meldkamer-man
politie regisseert voortreffelijk 1 minuut stilte in onze politieregio.
Dan denk je heel even
in gedachten dat de wereld stopt met draaien. Echter na deze belangrijke minuut
blijkt dat politiemeldingen voor 1 minuut in de wachttijd zijn gezet. Ze worden
hierna weer uitgedeeld aan de uitgaande surveillances.
Business as usual. Ook
dat schijnt belangrijk te moeten zijn, net nu! Jeetje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten