Vanaf een afstand worden een aantal prachtige kleurenpaletten
geprojecteerd in deze terechte winnaarsfoto. Fraaie aardtinten die in de kleurrijke
regenboog niet zouden misstaan, vullen tot groot genoegen mijn netvlies.
Prachtige luchtweerspiegelingen ketsen op en neer tussen het lage aqua gehalte
op de vlakte en de blauwgrijze innemende hemel, above.
In eerste oogopslag een fictief natuurlijk panorama dat uit
zichzelf ontstaan zou kunnen zijn. Dan zie ik aan de verre horizon een witte rookpluim
opdwarrelen uit een gebouw met ernaast nog een aantal ogenschijnlijke pittoreske
gebouwtjes. Als clichés; Mooi van ver maar vooral ver van mooi. Nader bekeken
zijn dromen weer eens bedrog. Over deze bouwsels is een majestueuze
vanzelfsprekende metaalgrijze schittering gespannen.
Zonder de intense hemelblauwe kleur zou dit krachtige pallet
aan de maximum score hebben ingeboet. Pentax onder druk van Jacco hebben gelukkig
samen dit beeld mooi vastgehouden, voor eeuwig, voor ons mensenkinderen.
Bij nader inzien zijn de bouwsels mensen maaksels en hebben
met economische uitbreidingen te maken en niet met kunstaffiniteiten en
fantasieën. Dat is nu eenmaal zo bestemd door hun opdrachtgevers onder tal van
Europese aanbestedingen. Het lijkt dan ook dat de natuur deels terug gedrongen
gaat worden door de homo sapiens erectus. Het tegenhouden van deze menselijke vooruitgang
is weer eens NOT done.
Terwijl de mens fors en flink oprukt tegen dit liefelijke natuurlijke
plekje, lijkt het zo te zijn dat de plaatselijke natuur zich zonder slag of
stoot met een witgekleurde banier overgeeft onder vrijwillige afmars van de
verliezer naar de catacomben van onontgonnen vrijheden en soortgenoten.
Het waterspel dan; dit oogt doods en futloos tot in diens haarvaten,
gelukkig nog een beetje warm gehouden door blauw grijze tintelingen uit de
hemel en verdere begeleidende fijnmazige zonnestraaltjes.
Er zijn tal van diepe, ongelijke sporen getrokken van
weerbarstig leven op dit Battlefield of strand zo u wil. De sporen lijken op bultruggen
van klei, een beschermde diersoort, die aangespoeld is door een foute navigatie
en doodgedrukt onder immens eigen gewicht… zonder mogelijke hulp van buitenaf.
Deze bultruggen gaan vrijwillig steeds verder weg van de
mensen en hun bouwsels en verliezen daardoor steeds meer inhoud van hun compact
loze smeltende lading tot het moment dat de lading geheel gesmolten is en zij
in een kalme afgevlakte watermassa gaan afwachten wie er boven hun uit gaat torenen.
Hun toekomst is doods.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten