De vlinder is op zijn paasbest gekleed vol met sprankelde
oogstrelende kleuren in zijn pak en vleugels. Ooit lelijk geboren als een soort
worm, rups maar vasthoudend en doorgroeiend naar volwassenheid met een ijzeren
doorzettingszin. Waarschijnlijk op haar levensschool gepest en door deze
aanhoudende negatieve energie uitgegroeid tot een beauty van jewelste. De pestkoppen
zijn nu dik, lelijk en vooral onooglijk, dat is mogelijk hun verdiende straf. Pesten
maakt lelijk, nietwaar?
Het hele leven is deze beauty vlinder bezig om een mooi
persoon te worden, vooral van binnen. De buitenkant is door een goed dieet
omgetoverd en uitgegroeid tot een oogverblindende schone. Dat goede dieet komt
niet zomaar aanwaaien. Zij vliegt als een heliview hoog boven het land ver weg
van ruis, wanorde en viezigheid. Ik heb nog nooit een vlinder uit een Jiskefet
zien eten, datgene wat vliegen en andere aaseters met graagte wel doen. Deze
vlinder niet. Zij heeft tengere armen en benen en beweegt zich –als zij al niet
vliegt- gracieus voort op weg naar de catwalk van haar leven. Deze vlinder is
een dame, althans in mijn fantasie.
Zij zoekt de bron van het leven, een nectar die 100% zuiver
is en neemt met minder geen genoegen. Dan zal zij op haar beurt blijven diëten
en honger lijden tot het zover is om de nectar te proeven en te verorberen.
Soort zoekt soort zegt men wel eens en de kleuren paletten
van de vlinder zoeken samen met haar fijngevoelige ogen gelijksoortige
voedselbronnen op. De nectar is verslavend en minder kwaliteit is not done,
voor haar.
Gelokt door andere prachtige verzengende kleuren van bloemen
doen haar aanvliegen uit grote hoogten naar beneden naar de kleuren prachtige
levende boeketten van bloemen en andere soorten die het soort eten produceren
wat zij het liefst lust.
Ook hier gebruikt men elkaar met wederzijdse goedkeuring met
als doel voortplanting en nieuw leven. Gratis nectar voor bestuiving met
bloemmeel in een feeërieke natuurlijke omgeving.
Dan zie ik de foto van Jacco en denk aan The Great
Barrièrerif vanwege de prachtige koraalkleur.
Ongerept is dit Barrièrerif ooit geweest. Nieuw leven is
niet meer vanzelfsprekend door toedoen van de mens. Factoren als vervuiling,
broeikaseffect en opwarming van de Aarde, verzuring van de zee leiden tot de
dood van het koraal. Laten we hopen dat het tij gekeerd wordt en dat we kunnen
blijven genieten van het natuurlijke leven zonder aanpassingen van de
menselijke veelvraat.
Vlinders en koraal, hoog intelligente levensvormen die niet
verloren mogen gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten