Eentonigheid is troef in deze gefotografeerde omgeving, zo
lijkt het te zijn. Inzoomende op de stengels kun je zien dat dit niets is van
dertien uit een dozijn. Gelijksoortig dat wel. Maar geen blauwdruk van elkaar.
Het lijkt wel of deze sterke buigende stengels tot dezelfde saaie familie
behoren maar niets is minder waar, vooral als je naar de accenten loert. De
kleuren zijn divers in een palet van warmte, gebrokenheid en schijnbare teloorgang.
Gelijk als de seizoenen waaraan het leven onderhevig is. De seizoenen hebben
voor elkaar gekregen dat deze stengels in dezelfde richting kijken of
neigen. Geen enkele stengel zwemt tegen
de stroom in, gedwee heeft de wind hun haren geföhnd en gestileerd met een
natuurlijke finesse.
Als we goed kijken kunnen we zien dat het natuurlijk neigen
van deze saaie stengels gebonden is aan de menselijke indamming door een groen
geplastificeerd hekwerk dat zegt; tot hier en niet verder, anders...
Dus dood omvallen of breken is er niet meer bij. In de zomer
oogt dit plaatje fris en fruitig om in het najaar tijdens het proces van
vergankelijkheid de grauwe accenten in te luiden. Maar ook het gevoel van
geborgenheid wekt een open houding dat alles en iedereen welkom is om er te
komen vertoeven. De kracht van de stengels trekt kleine diersoorten naar zich
toe en biedt hen tijdens hun bezoek –kort of lang- bescherming of een
schuilplek tegen de onmiddellijke weerstanden in het leven.
Meerdere levensvormen uit de voedselketen voelen de
genegenheid van de stengels om zich in of onder of tussen de stengels te gaan
begeven. Ik zei het al de voedselketen trekt een diversiteit van jewelste aan.
De stengels zijn ook een uitkijkpost in de dierlijke
voedselketen. Er zijn fauna adepten die graag op, in of tussen de stengels
loeren op voedsel. De levensvorm op de foto van een dier met rooie borstjes
oogt in eerste instantie liefelijk en adorabel. in feite is hij of zij een
opruimer en een overlever. De kleuren van zijn of haar rooi borstjes wekken
affectie en warmte. Een welkom coma waar je niet meer uit kunt ontwaken!
Kleinere levensvormen dan de rooie borstjes krijgen het voor
hun kiezen en worden levend en wel verorberd door deze rooie betovering, met
scherpe ogen en zintuigen.
Mikado een Japans precisie spel met naturelle stokjes. Niet
in de grond gestoken maar omgevallen op een tafel. Met uiterste precisie en
geduld zal de overwinnaar overblijven net als het rooie borstje in de vrije
natuur op de wiegende stengel die overleeft door rauw voedsel zonder enige
poespas; hap, slik en weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten